Home sweet home
Door: Xanne Kuppens
Blijf op de hoogte en volg Xanne
09 Oktober 2014 | Kenia, Kisumu
Nou jongens. Dit is waarschijnlijk mijn laatste blog die ik schrijf nu ik hier nog in Kenia zit.
Vorige week was een week zonder bijzonderheden. Op stage was het erg rustig en er zijn niet echt spannende dingen gebeurd. Ik heb meegekeken met de poli voor huidproblemen en soa's. Nou wat ze zeggen is niet waar hoor ;) hahahaha. Huidproblemen zien er alleen wel heel anders uit. Als wij uitslag hebben wordt dat meestal rood en bij afrikanen wordt dat zwart en als wij kwabben verliezen we soms pigment maar dat is hier dus ook en wordt die huid ook blank... Best gek om te zien dus.
Afgelopen vrijdag zijn we bij de stageplekken van Tessa geweest. Pfoe, wat een indrukken zeg. Joyland (speciaal onderwijs) was wel leuk om te zien en zag er voor Keniaanse begrippen best netjes uit. Maar Luthernschool was echt heel vies. Dat ligt tegenover een vuilnisbelt waardoor het dus heel erg stinkt en de het ruikt daar overal naar urine.
Verder zijn we nog naar een harambe geweest. Daar waren ze geld aan het inzamelen om een watertank te kunnen laten bouwen. Ze deden dat door kleding te veilen die wij voor ze hadden meegenomen. Er waren heel veel kindjes en daar heb ik buiten nog even kei leuk mee staan dansen.
Maandag was ik voor de zoveelste keer ziek thuis. Migraine, buikpijn, misselijk en diarree. Altijd fijn, NOT! Als ik migraine krijg betekend dat dat ik teveel stress heb. Dat heb ik hier dus best wel veel. Gewoon door al die indrukken en hoe ik dat moet verwerken enzo. Ik merk dat me dat niet goed doet en heb daarom besloten dat ik naar huis ga. Ik zit hier niet op mijn gemak en voel me niet prettig daardoor. Ik heb meer het gevoel dat ik hier zit om mensen trots op me te laten zijn dan dat ik dit voor mezelf doe. Ik kwam hier wel heen voor mezelf. Het leek me enorm gaaf. Maar de waarheid is hard hier. De eerste week heb ik in Obama's Childrens Hospital natuurlijk best veel voor mijn kiezen gehad. Ik bedoel het is niet niks om kindjes te zien overlijden en een kindje te koop aangeboden te krijgen. Daar heb ik nu ook nog steeds soms wel last van... Sinds ik heb besloten dat ik naar huis ga voel ik me heel erg opgelucht. Ik denk dat dat dus wel genoeg zegt en dat het een goede beslissing is.
Voor ik ga wil ik natuurlijk nog wel even de Masai Mara meemaken. Nog een keer alle mooie dieren van Afrika zien. Zaterdag ga ik eerst de cheque overhandigen bij Morning Star School (voor het bouwen van het klaslokaal) en dan gaan we zondag tot en met woensdag naar de Masai Mara. Zaterdag de 18e vlieg ik van Kisumu naar Nairobi en dan via Dubai (jaja altijd logisch) naar Amsterdam.
Nu nog even genieten van de laatste dingetjes, lieve mensen en de mooie dieren en natuur van Kenia en tot volgend weekend!!!
Dikke kus van mij XXXXX
Vorige week was een week zonder bijzonderheden. Op stage was het erg rustig en er zijn niet echt spannende dingen gebeurd. Ik heb meegekeken met de poli voor huidproblemen en soa's. Nou wat ze zeggen is niet waar hoor ;) hahahaha. Huidproblemen zien er alleen wel heel anders uit. Als wij uitslag hebben wordt dat meestal rood en bij afrikanen wordt dat zwart en als wij kwabben verliezen we soms pigment maar dat is hier dus ook en wordt die huid ook blank... Best gek om te zien dus.
Afgelopen vrijdag zijn we bij de stageplekken van Tessa geweest. Pfoe, wat een indrukken zeg. Joyland (speciaal onderwijs) was wel leuk om te zien en zag er voor Keniaanse begrippen best netjes uit. Maar Luthernschool was echt heel vies. Dat ligt tegenover een vuilnisbelt waardoor het dus heel erg stinkt en de het ruikt daar overal naar urine.
Verder zijn we nog naar een harambe geweest. Daar waren ze geld aan het inzamelen om een watertank te kunnen laten bouwen. Ze deden dat door kleding te veilen die wij voor ze hadden meegenomen. Er waren heel veel kindjes en daar heb ik buiten nog even kei leuk mee staan dansen.
Maandag was ik voor de zoveelste keer ziek thuis. Migraine, buikpijn, misselijk en diarree. Altijd fijn, NOT! Als ik migraine krijg betekend dat dat ik teveel stress heb. Dat heb ik hier dus best wel veel. Gewoon door al die indrukken en hoe ik dat moet verwerken enzo. Ik merk dat me dat niet goed doet en heb daarom besloten dat ik naar huis ga. Ik zit hier niet op mijn gemak en voel me niet prettig daardoor. Ik heb meer het gevoel dat ik hier zit om mensen trots op me te laten zijn dan dat ik dit voor mezelf doe. Ik kwam hier wel heen voor mezelf. Het leek me enorm gaaf. Maar de waarheid is hard hier. De eerste week heb ik in Obama's Childrens Hospital natuurlijk best veel voor mijn kiezen gehad. Ik bedoel het is niet niks om kindjes te zien overlijden en een kindje te koop aangeboden te krijgen. Daar heb ik nu ook nog steeds soms wel last van... Sinds ik heb besloten dat ik naar huis ga voel ik me heel erg opgelucht. Ik denk dat dat dus wel genoeg zegt en dat het een goede beslissing is.
Voor ik ga wil ik natuurlijk nog wel even de Masai Mara meemaken. Nog een keer alle mooie dieren van Afrika zien. Zaterdag ga ik eerst de cheque overhandigen bij Morning Star School (voor het bouwen van het klaslokaal) en dan gaan we zondag tot en met woensdag naar de Masai Mara. Zaterdag de 18e vlieg ik van Kisumu naar Nairobi en dan via Dubai (jaja altijd logisch) naar Amsterdam.
Nu nog even genieten van de laatste dingetjes, lieve mensen en de mooie dieren en natuur van Kenia en tot volgend weekend!!!
Dikke kus van mij XXXXX
-
09 Oktober 2014 - 15:50
Arna:
Hoi Xanne,
Voel je niet schuldig. De cultuurschock kan soms te groot zijn.
Je hebt je bijdrage geleverd, in ieder geval ook door geld in te zamelen. En je bent er toch maar een hele periode gebleven.
Ik besef door jouw verhalen ook weer hoe goed we het hier hebben.
Ik hoop dat je the big 5 nog zult zien en een goede terugreis gewenst.
Liefs Arna -
09 Oktober 2014 - 17:27
Roeli Comanne:
Lieve Xanne, soms is het verstandig om een beetje aan jezelf te denken en in dit geval denk je tegelijkertijd aan de mensen daar. Niemand heeft er iets aan als jij door de stress niet verder kan. Maar je schrijft 'we gaan'. Betekent dat dat de andere meisjes ook terug gaan? Ik neem toch aan dat je niet in je alleentje op safari gaat. Hoe dan ook: heel veel plezier de volgende dagen en natuurlijk ook tijdens de safari. En een goede terugreis. Groetjes! -
09 Oktober 2014 - 21:08
Meggy:
Hi kanjer, want dat ben en blijf je.
Jammer dat je deze beslissing moest nemen, maar het is beslist geen opgeven.
Het gebeurde heeft een grote impact in jouw leven en het zal best een poosje duren, voor je zoiets verwerkt hebt.
Neem daarvoor de tijd. En met de leuke plannen voor komende week, maak je daar vast al een begin mee.
Ga er dan ook zeker zorgeloos van genieten.
Lieve groetjes,
Maggi
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
